February 9, 2007
วันนี้ผมใส่เสื้อสีเหลืองตราสัญลักษณ์พระมหากษัตริย์ เพื่ออวดทุกคนที่ค่าย ผมต้องแบ่งปันในช่วงที่ 2 กับกลุ่มสตรี ผมพูดถึงประเทศไทยและพระมหากษัตริย์ ของไทย ทุกคนตั้งใจฟังมากเหมือนจะถามว่ามีคนแบบนี้อยู่ด้วยเหรอ เมื่อผมแบ่งปันจบ พี่แพท (วันนี้เป็นล่ามให้ผม) กับแซนดราเข้ามากอดและพูดว่า “ ภูมิดีใจ ที่ได้รู้จักภูมิ ” ไม่ได้โม้นะพูดจริงๆ
ความจริงแล้วนั้นเป็นมาจากพระเจ้าคนในค่ายพากันลุกมาขอจับมือ เอ๊ะ..มีอะไรเกิดขึ้น ผมพูดธรรมดามากเลยนะ แต่คนที่นี่หิวกระหายพระคำพระเจ้าครับ
อยากเห็นคนไทยหิวกระหายพระคำพระเจ้าอย่างนี้จริง ผมเคยได้ยินว่าพวกเขานั่งฟังเทศนาไม่ยอมลุกไปกินข้าวจาก 10.00 น. ถึง 14.00 น. แต่คุณรู้ไหมคนที่นี่นั่งฟังเทศนาตั้งแต่ 9.00 – 16.00 น. จนแม้แต่อาจารย์ปีเตอร์ผู้เทศนายังยอมแพ้ เทศนาวันละ 4 ครั้ง 3วันรวด
วันนี่เป็นอีกวันหนึ่งที่ผมเข้าใจว่า มาครั้งต่อไปต้องเตรียมนามบัตรมาด้วย เพราะว่าผมเขียนที่อยู่ละอีเมลล์จนมือหงิก ผมไม่รู้ว่าหลังจากกลับมาแล้วจะมีสักกี่คนที่ส่งอีเมล์มาถึงผม ถ้าผมจำไม่ผิดผมเขียนที่อยู่และอีเมล์มากกว่า 50 คน สาวสาวที่นี่คงชอบคนผิวขาวมั๊งครับ นี่ไม่ได้หลงตัวเองนะครับ แต่พวกเขาจะบอกให้เพื่อนผู้ชายพามาแนะนำตัวกับผมอย่างไม่ขาดสาย วางใจได้ครับผมชอบคนไทยมากกว่า
วันนี้พวกเขานมัสการพระเจ้าแบบสุดๆ จริงๆ พระเจ้าทำงานในค่ายอย่างมากครับก่อนจะมีการนมัสการครั้งสุดท้าย พวกเขากล่าวขอบคุณทีมงานและให้ของขวัญ คุณรู้ไหมครับ ผมตกใจมาก เขาประกาศขอบคุณ 3 คนแรกคือ อาจารย์ปีเตอร์ พี่แพท แซนดร้า และคนที่ 4 พวกเขาบอกว่า พวกเราดีใจที่คุณมาที่นี่ “ขอบคุณภูมิ” เขาเรียกชื่อผม 3ครั้ง ภูมิ ภูมิ ภูมิ ที่ประชุมปรบมือเสียงดังเป่าปาก และโห่เรียกชื่อผม บางคนลุกขึ้นปรบมือ ผมอึ้งไปชั่วขณะ พวกเขาให้เกียรติผมมากครับ
พิธีกรเรียกชื่อผมอีกครั้ง ผมลุกขึ้นไปรับของขวัญพร้อมกับยกมือไหว้เพื่อแสดงความเป็นไทย Paster ที่นั่นน่ารักทุกคน เขาเป็นศิษยาภิบาลสมาชิก 500 คน 1000 คน ต่ำสุด 300 คน พวกเขาเป็นกันเองมากครับ เขาดูแลผมเป็นอย่างดี
รู้ไหมมีที่ไหนบ้าง ศิษยาภิบาลอาวุโสสมาชิกกว่า 1,000 คนมานำเกมส์ตอนตอนบ่ายกับกลุ่มสตรี เล่นเกมส์กับเด็กอนุชน ผมเห็นแล้วประทับใจครับ พวกเขาไม่มีฟอร์ม แต่พวกเขามีหัวใจที่น่ายกย่อง
คืนวันวันสุดท้ายหลังจากที่มอบของขวัญเสร็จ พวกเขามีการเต้นรำตามจังหวะที่คล้ายกับอินเดีย พอเริ่มเปิดฟลอร์เท่านั้นล่ะครับ มือซ้ายมือขวา(ดีนะครับที่ไม่จับคอเสื้อผม) ดึงแต่มือทั้งสองข้างไปเต้นกับพวกเขา ผมก็ต้องเต้นตามสิครับ เดี๋ยวจะน้อยหน้าคนไทยออกเสตปรำไทยให้ดูเลย พี่แพทคนแรกเลยครับเริ่มจีบมือรำไทยนำหน้าผม แหม....นึกว่าผมรำไทยไม่เป็นหรอ ว่าแล้วก็ออกอาการชักกระตุกตามจังหวะเพลงจากขอบกลุ่มผมถูกดึงเข้าไปในกลุ่มตรงกลางเลยครับ
หลังจากเสร็จการนมัสการ พวกเขาจะมีการแสดงต่อ อ.ปีเตอร์ และผมกับพี่แพท และแซนดรา ออกมาทานข้าวกันก่อน ตอนสามทุ่มกว่าแต่พวกเขายังไม่ได้ทานกัน ยังคงมีการแสดงต่อ และเมื่อแสดงละครเสร็จก็มีการอธิบายและหนุนใจ โอ....ไม่น่าเชื่อ เรียกตอบสนองละครอีก
นมัสการกันหลังละครเรื่องแรกอีกยาวทีเดียว พวกเราไม่ไหวแล้วครับเลยขอตัวกลับกันก่อน(ผมมารู้ทีหลังว่าวันนั้นเขาปิดค่ายกันตอน ตี 3)
ก่อนจะกลับผมเดินเข้าไปในที่ประชุมและโบกมือให้กับพวกเขา มีหลายคนที่วิ่งเข้ามาหาผมและกอดและเอาแก้มมาแเตะผม ตอนแรกผมตกใจหมดเลย เพิ่งมาเข้าใจว่านี่เป็นการแสดงความรักแบบศรีลังกา รถกำลังจะออกจากค่ายมีเด็กหลายคนวิ่งตามเรามาและโบกมือให้ ผมว่าผมเริ่มรักประเทศนี้ขึ้นมาแล้วสิครับ
ใจหายเหมือนกันนะครับที่กำลังจะจากพวกเขา แต่ผมก็คิดถึงประเทศไทยด้วยครับ คิดถึงอาหารไทยมาที่นี่หลายวัน ไม่ได้กินผักใบเขียวเลยครับกินแต่สลัดผลไม้และแครอท มันฝรั่ง ขนมปัง ไข่ ถั่ว ข้าวที่นี่ไม่เหมือนเรา เม็ดแข็งบางครั้งก็เป็นถั่ว แกงเนื้อที่นี่อร่อยมากครับถ้ามีข้าวสวยร้อนๆ ด้วยนะ แต่ยอมรับเสต็กที่นี่อร่อยครับ
คืนนี้ผมเหนื่อยมาก กลับถึงห้องมาเห็นเตียงมันสวยจนไม่อยากให้มันยับเลยจับจีบไว้สวยจนไม่อยากให้มันยับเลย มีดอกไม้วางเป็นจุด แต่ก็ต้องนอนล่ะนะ เพราะวันต่อไปผมได้ไปเที่ยวโคลัมโบ
February 10, 2007
วันนี้ผมตื่นสาย ออกไปเดินดูทะเลแล้วก็กลับมาเก็บของ เพราะตอน 11.00 น. (เวลาที่ศรีลังกา)เพื่อนจะมารับไปโคลัมโบ ที่น่าสังเกตครับ ไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจดีเพราะว่าทุกมุมถนนจะมีรูปปั้นพระเยซูคริสต์อยู่ เป็นรูปปั้นทั้งขนาดใหญ่และเล็ก ที่นี่โบสถ์คาทอลิกเยอะมากครับ
เพื่อนมารับพาเราไปนั่งรอบเมือง แวะแต่ที่ท่องเที่ยวที่สำคัญและร้านช้อปปิ้งที่ราคาแพงๆ
คนที่นี่ขับรถน่ากลัวมากครับ ถ้าเป็นประเทศไทย บีบแตรหลายๆทีเขาถือว่าด่ากัน แต่ที่นี่เสียงแตรดังทั่วเมืองครับ มลภาวะทางเสียงน่าดูครับ อยากให้ทุกคนมาลองสัมผัสดู ผมเองไม่เคยชินอย่างนี้ บีบแตรทีก็หันที บางทีมาบีบแตรตรงข้างๆเรา ตกใจแทบแย่แนะ
ถึงเวลากลับบ้านแล้วครับ แล้วผมจะมาเยี่ยมใหม่นะครับ พระเจ้าอวยพรประเทศนี้นะครับ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น